Your browser doesn't support javascript.
loading
Show: 20 | 50 | 100
Results 1 - 3 de 3
Filter
Add filters








Year range
1.
Biosci. j. (Online) ; 35(1): 126-136, jan./fev. 2019. tab, graf, ilus
Article in English | LILACS | ID: biblio-1048566

ABSTRACT

The Asian rust (Phakopsorapachyrhizi) is one of the most destructive diseases of soybean in Brazil. Despite its importance, little is known about the airborne inoculum production dynamics of pathogen throughout the soybean cycle in Brazil. The objective of this study was to assess the temporal variation of air collected P. pachyrhizi urediniospores using a Burkard 7-day-spore-trap during 2006-2007 and 2007-2008, from November to March of each soybean (MSoy-8001) growing season. The disease severity wasquantified on soybean planted in October 18, 2006 and in October 30, 2007. From November/06 through March/07 were collected over 175,000 urediniospores, and, over 131,000 from November/07 to March/08. In 06-07, most of the spores were collected from January 9, 2007 through February 1st, 2007 (±3,000 urediniospores day-1), and, in 07-08 most urediniospores was collected from February 8, 2008 throughout March 2, 2008 (±2,000 urediniospores day-1). The maximum amount of urediniospores collected in a single day in 06-07 (±15,000; 1/25/2007) was higher than in 07-08 (±12,000; 2/13/2008). In both soybean growing seasons most of the hourly urediniospores was collected from 10:00 am through 6:00 pm and the highest number from December to March, was at 3:00 pm (±16,000 in 06-07 and ±14,000 in 07-08). The disease started earlier in 2006-07 [38 days after planting (DAP)] than in 07-08 (58 DAP). The amount of collected airborne spores was positively correlated to disease severity, leaf wetness, and, precipitation along both soybean growing seasons. However, during a 24h-day evaluation, the major amount of hourly collected spores was negatively correlated to the leaf wetness and air relative humidity.


A ferrugem asiática (Phakopsorapachyrhizi) é uma das doenças mais destrutivas de soja no Brasil. Apesar de sua importância, pouco é conhecido sobre a dinâmica de distribuição de inóculo no ar do patógeno em todo o ciclo da soja no Brasil. O objetivo deste estudo foi avaliar a variação temporal deurediniósporos de P. pachyrhizi coletados do ar com uma armadilha de esporos Burkard de 7 dias de captura em 2006-2007 e 2007-2008, durante o cultivo da soja (cv. MSoy-8001) entre novembro e março. A severidade da doença foi quantificada em soja plantada em 18 de outubro de 2006 e em 30 de outubro de 2007. De novembro/06 até março/07 foram coletados mais de 175.000 urediniósporos, e, mais de 131.000 de novembro/07 a março/08. Em 06 / 07, a maioria dos esporos foram coletada de 9 de janeiro de 2007 a 1º. de fevereiro de 2007 (± 3.000 urediniósporos dia-1), e, em 07-08 a maioria dos urediniósporos foi coletada entre 8 de fevereiro de 2008 e 2 de março de 2008 (±2,000 uredosporo dia-1). A quantidade máxima de urediniósporos coletados em um único dia em 06-07 (±15,000; 25/1/2007) foi superior a 07-08 (±12,000; 13/2/2008). Em ambas as safras de soja a maioria dos urediniósporos em cada hora foi coletado entre 10:00 e 18:00 de dezembro a março e o maior número foi às 15:00 (±16,000 em 06-07 e ±14,000 em 07-08). A doença inicioumais cedo em 2006-07 [38 dias após o plantio (DAP)] do que em 07-08 (58 DAP). A quantidade de esporos no ar coletados correlacionou-se positivamente a severidade da doença, umidade foliar, e precipitação ao longo de ambos os ciclos de soja. No entanto, durante a avaliação diária, a quantidade de esporos coletados por hora foi negativamente correlacionada com umidade foliar e a umidade relativa do ar.


Subject(s)
Soybeans , Colony Count, Microbial , Phakopsora pachyrhizi
2.
Ciênc. rural ; 46(9): 1528-1534, tab, graf
Article in English | LILACS | ID: lil-787395

ABSTRACT

ABSTRACT: Erwinia psidii causes bacterial blight of guava ( Psidium guajava ), an important disease of this crop in Brazil. The pathogen affects branches and twigs of guava trees, reducing yield significantly. Bacterial dissemination often occurs through contaminated but asymptomatic propagating plant material. The objectives of this research were to evaluate the use of BIO-PCR and conventional PCR to detect E. psidii in inoculated guava plants grown in a greenhouse and in symptomatic and asymptomatic trees from guava orchards. Erwinia psidii strain IBSBF 1576 was inoculated (107CFU mL-1) into young guava shoots and plant tissue was analysed at 0, 5, 10, and 15 days after inoculation. Symptoms were observed after 5 days and all inoculated shoots were PCR positive at all times, by both BIO-PCR and conventional PCR. Under natural infection conditions, 40 samples were tested by BIO-PCR from each of three guava orchards, 20 showing symptoms and 20 asymptomatic. PCR was positive for 58 out of 60 symptomatic samples (96.7%) and for 6.7% of asymptomatic samples, showing that the method can be used to detect the pathogen at early stages of infection. This PCR method may be used as a diagnostic tool to assess bacterial survival, dissemination and disease outbreaks.


RESUMO: Erwinia psidii é o agente causal da seca dos ponteiros da goiabeira ( Psidium guajava ), uma importante doença dessa cultura no Brasil. O patógeno afeta folhas, frutos, ramos e brotações, reduzindo significativamente a produtividade da cultura. A disseminação do patógeno ocorre por meio de material propagativo contaminado, porém assintomático. Os objetivos do trabalho foram avaliar o uso da BIO-PCR e da PCR convencional para detectar E. psidii em plantas inoculadas em casa de vegetação e em plantas sintomáticas e assintomáticas em pomares de goiabeira. A estirpe IBSBF 1576 de E. psidii foi inoculada (107UFC mL-1) em brotações novas de mudas de goiabeira e o tecido foi analisado nos tempos 0, 5, 10, e 15 dias após a inoculação. Sintomas foram observados após 5 dias e todas as plantas inoculadas foram positivas por PCR em todos os tempos avaliados, pelos dois métodos (BIO-PCR e PCR convencional). Sob condições de infecção natural em campo, três pomares foram avaliados por BIO-PCR. De cada pomar, foram coletadas 40 amostras, sendo 20 com e 20 sem sintomas. PCR foi positiva para 58 das 60 amostras sintomáticas (96,7%) e para 6,7% das amostras assintomáticas, demonstrando que o método pode ser usado para detectar o patógeno nos estágios iniciais da infecção. Este método poderá ser útil como uma ferramenta para a diagnose e para monitorar a sobrevivência e disseminação da bactéria e, consequentemente, novos focos da doença.

3.
Ciênc. rural ; 43(11): 1952-1957, nov. 2013. ilus, tab
Article in Portuguese | LILACS | ID: lil-689961

ABSTRACT

A murcha bacteriana do eucalipto (Raça 3 biovar 2T de Ralstonia solanacearum) foi descrita em 2009 em campo com o híbrido de eucalipto urograndis. O objetivo deste trabalho foi avaliar a virulência de duas estirpes de R. solanacearum a dezessete espécies de Eucalyptus, através do teste de microbiolização de sementes. A análise estatística dentre espécies mostrou que a virulência variou entre as estirpes estudadas. A virulência da R3bv2T foi significativamente maior em: urograndis, E. urophylla, E. grandis x E. camaldulensis, E. grandis, E. microcorys, E. deanei e E. phaeotricha; e maior para R1bv1 somente na espécie E. pellita. Entre espécies de eucalipto, observou-se maior suscetibilidade em "urograndis", E. grandis e E. paniculata para R3bv2T; e em E. cloeziana, E. paniculata, E. botryoides, E. pellita, E. propinqua e E. resinifera devido a R1bv1.


The bacterial wilt of Eucalyptus (Ralstonia solanacearum Race 3 biovar 2T) was reported in field of Eucalyptus hybrid urograndis. The objective of this research was to evaluate the virulence of two R. solanacearum strains to 17 Eucalyptus species, using the seed microbiolization method for pathogen inoculation. The results of the statistical analyses showed that virulence varied between the two R. solanacearum strains. The R3bv2T virulence was higher than the one in R1bv1 in the following Eucalyptus species: urograndis, E. urophylla, E. grandis x E. camaldulensis, E. grandis, E. microcorys, E. deanei, and E. phaeotricha. The virulence of the R1bv1 strain was higher only in E. pellita. Among species of Eucalyptus the following ones were more susceptibles: to R3bv2T strain - urograndis, E. grandis and E. paniculata, and to R1bv1 strain - E. cloeziana, E. paniculata, E. botryoides, E. pellita, E. propinqua and E. resinifera.

SELECTION OF CITATIONS
SEARCH DETAIL